Кубак Беларусі па футболе праводзіцца з 1992 года. Пераможца атрымлівае месца ў кваліфікацыйным раўндзе Лігі канферэнцый УЕФА (раней — у Лізе Еўропы УЕФА, Кубку кубкаў)[заўв 1]. Уладальнік Кубка перад пачаткам наступнага сезона гуляе з чэмпіёнам Беларусі ў матчы за Суперкубак Беларусі[заўв 2]. Гэта другое па значнасці футбольнае спаборніцтва краіны пасля чэмпіянату Беларусі па футболе. Кубак Беларусі праводзіцца па схеме «восень-вясна»; стартуе, як правіла, у маі, а фінальная гульня адбываецца ў маі наступнага года.
Розыгрыш Кубка праводзіцца па сістэме з выбываннем. Аматарскія клубы і клубы Другой лігі пачынаюць з папярэдніх раўндаў. Клубы Першай лігі ўступаюць у барацьбу са стадый 2-га адборачнага раўнда або 1/16 фіналу, а Вышэйшай лігі — толькі са стадыі 1/16 фіналу. На адборачных стадыях, 1/16 і 1/8 фіналу пераможцы пар вызначаюцца па выніках аднаго матча; у чвэрцьфіналах і паўфіналах праводзіцца па два матчы. У выпадку нічыйнага зыходу асноўнага часу матча прызначаюцца два дадатковыя таймы па 15 хвілін, калі і пасля іх пераможца не выяўлены — прабіваецца серыя пасляматчавых пенальці.
Фінальныя матчы Кубка да 2002 года праводзіліся ў Мінску. Першым несталічным стаў фінал розыгрышу 2001/02 гадоў, які прайшоў на віцебскім стадыёне «Дынама».
↑У выпадку, калі пераможца Кубка ўжо заваяваў права на выступленне ў кваліфікацыі або групавой стадыі Лігі чэмпіёнаў УЕФА, права выступлення ў Лізе канферэнцый перадаецца камандзе, якая заняла вышэйшае нееўракубкавае месца ў чэмпіянаце Беларусі (да сезона 2015/16 — фіналісту розыгрышу Кубка Беларусі).
↑У выпадку, калі адна каманда выйграе і чэмпіянат, і Кубак Беларусі, другой камандай-удзельніцай Суперкубка становіцца сярэбраны прызёр чэмпіянату.